Op Weg 2023-18 door Ds. J. Schep
‘Als Gij mij steunt, zal ik te allen stond de vreugde van uw wet in ’t harte dragen’
Psalm 119: 44 (berijmd)
De vreugde van de wet
Op 7 oktober op zaterdagavond, als de eerste drie sterren aan de hemel staan, vieren Joden wereldwijd het feest Simchat Tora, het feest van de Vreugde van de Wet. Na het Joods Nieuwjaar, Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest van de afgelopen week is dit de afsluiting van de bijzondere dagen in het najaar.
Vreugde over Gods wet? We zingen het dan wel met de ondertussen aloude woorden van de Psalmberijming, maar ervaren wij dat ook zo in ons eigen leven? Niet voor niets vertaalt Lou Evers het met ‘De vreugde om de Levensleer’.
‘Waarom toch al die regels?’ hoor je jongeren soms vragen, maar het is niet alleen een jonge generatie, die zich dat afvraagt waarom er allerlei regels zijn. Wij allemaal houden van onze vrijheid – zijn wat vrijgevochten – en regels lijken die vrijheid alleen maar te beknotten.
Hoe kan de dichter van Psalm 119 dan spreken over de vreugde van de wet? Hoe kan het een Feestdag zijn geworden in het Jodendom?
Omdat Gods wet een richtingwijzer is, die ons uiteindelijk juist vrijheid brengt. Inderdaad een Levensleer. De Tien Woorden zijn al zo bedoeld: om het leven in het beloofde land leefbaar maken! En in zijn toespitsing van de Tien Woorden in de Bergrede geeft onze Heer Jezus Christus aan dat ‘meer dan het gewone’ doen een leven met deze Tora juist inhoud geeft. Je leven is daarmee op de rots gebouwd (Matt. 7: 24).
En dan nog iets: Jezus Christus gaat met ons mee, als we deze leefregels willen houden. ‘Mijn juk is zacht en mijn last is licht’ (Matt. 11: 30).
Alle regels die de wereld om ons heen ons oplegt, kunnen ons nog wel eens meer beperken dan de vrije keuze om in ons leven te luisteren naar het Woord van de God van Israël en vandaaruit te leven.
Gods Woord, zijn wet – een licht, om lief te hebben. Een levensleer vol vreugde, vol leven.
We mogen het ook zeker vieren, samen met Israël.
